آکادمی سینمایی

سینما و روانکاوی تقریبا همزمان متولد می‌شوند. فروید از رهگذر محتوی رویاگونه‌ی سینما می‌توانست ارتباطی بین سینما و روانکاوی وضع کند، به این معنا که همه رویاها موضوعی برای روانکاوی هستند و فیلم‌ها می‌توانند به مثابه امری رویا مانند توسط روانکاوی مورد تحلیل قرار بگیرند. سینما به مثابه تشابه و نظیری از رویا در نظر گرفته می‌شود. نقطه‌ی شروع چنین تحلیلی این است که همانطور که فردی که خواب می‌بیند منفعلانه تصاویر رویاهای متوالی خود را دنبال می‌کند.

بازگشت به فرمول فروید شاهراه درک فیلم است.